-
1 charakter
( człowieka) character; (zjawiska, przedmiotu) character, naturew charakterze charakter — +gen in the capacity of
silny/słaby charakter — strong/weak personality
czarny charakter — (przen) villain
* * *mi1. (= osobowość) (personal) character, personality; dobry/zły charakter good/bad character; gwałtowny/trudny charakter violent/difficult character; charakter introwertyczny/ekstrawertyczny introvert/extrovert character; mściwy charakter vindictive l. vengeful character; stałość charakteru being set in one's ways, being balanced l. level-headed; kształtować czyjś charakter mould l. form l. shape sb's character; niezgodność charakterów irreconcilable difference of characters; mieć charakter be a person of (strong) character; człowiek z charakterem person of (strong) character; person with backbone; człowiek bez charakteru person of weak character; person of low moral standards; person with no backbone; szkoła charakteru school of hard knocks; university of life; wyrabiać charakter build character; shape l. mould character; to nie leży w moim charakterze it isn't in character with me; it isn't my way of doing things.2. (= cecha przedmiotu l. zjawiska) character, nature; urzędowy charakter official l. formal character; sprawa o charakterze urzędowym official business; w charakterze... in the capacity of...; in the character of...; acting as...; pracować w charakterze wykładowcy work as a lecturer; spotkanie ma oficjalny/nieoficjalny charakter it is an official/unofficial meeting; charakter pisma hand, handwriting, character; coś nabiera charakteru sth takes on character; nadawać czemuś charakter determine the character of sth; mieć charakter w nogach żart. be able to run fast; be the first to run away; uchwycić charakter czegoś capture the character l. nature of sth.3. teor.lit. character, hero; komedia charakterów commedy of characters; charakter statyczny static character; charakter dynamiczny dynamic character; czarny charakter zwł. teatr l. film villain, bad guy.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > charakter
-
2 wyrabiać
( produkować) to produce; ( ciasto) to knead; (charakter, wolę) to develop; (paszport, przepustkę) to obtainwyrabiać sobie pogląd lub opinię — to form an opinion
co ty wyrabiasz? — pot what do you think you're doing? (pot)
* * *ipf.1. (= wykonywać) complete; wyrobić plan carry out the plan.3. ( ciasto) knead.4. tylko ipf. (= kombinować) do, be (getting) up to; co ty wyrabiasz? what do you think you're doing?, what are you (getting) up to?ipf.1. (= zdobywać wprawę, umiejętności) get better, improve.2. (= zdążyć) make it; (= zmobilizować się do pracy) get one's act together; nie wyrobię się przed ósmą I won't make it before eight.3. (= zużywać się) wear out.4. tylko ipf. pot. (= mieć miejsce) co tu się wyrabia? what's going on here?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrabiać
См. также в других словарях:
wyrobić — dk VIa, wyrobićbię, wyrobićbisz, wyrobićrób, wyrobićbił, wyrobićbiony wyrabiać ndk I, wyrobićam, wyrobićasz, wyrobićają, wyrobićaj, wyrobićał, wyrobićany 1. częściej ndk «wykonywać coś (stale i masowo) z określonego surowca; wytwarzać z danego… … Słownik języka polskiego
formować — ndk IV, formowaćmuję, formowaćmujesz, formowaćmuj, formowaćował, formowaćowany 1. «nadawać czemuś określoną formę, kształt; kształtować, wyrabiać» Formować czyjś charakter, pogląd na świat, umysł. 2. «organizować coś, ustanawiać, powoływać do… … Słownik języka polskiego
pracować — ndk IV, pracowaćcuję, pracowaćcujesz, pracowaćcuj, pracowaćował 1. «wykonywać jakąś pracę, spełniać jakieś czynności; zajmować się czymś, robić coś» Pracować fizycznie, umysłowo, naukowo. Pracować zawodowo, zarobkowo, społecznie. Pracować… … Słownik języka polskiego
siła — I ż IV, CMs. sile; lm D. sił 1. «energia fizyczna lub duchowa, zdolność do wysiłku, do działania, możność podołania czemuś; moc» Siły żywotne. Herkulesowa, nadludzka, tytaniczna siła. Świeże, niespożyte siły. Wątłe siły. Siły natury, przyrody.… … Słownik języka polskiego
hartować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, hartowaćtuję, hartowaćtuje, hartowaćany {{/stl 8}}– zahartować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uzyskiwać pożądaną twardość materiału, zwykle stali, żelaza … Langenscheidt Polski wyjaśnień
